!

پس فردا آزمون دومه و مقصد تهران...نمیدونم چرا سر لج افتادم و دلم خواست خودم تنها برم.

بابا ازم ناراحت شدن ولی آخرم حرفمو به کرسی نشوندم و با همراه همیشگیم مطهره همسفر شدم.این سفر چند روزه با یه همدل مهربون و پر انرژی لازم بود واسه فرار کردن هر چند کوتاه از فکرکردن به بعضی مساءل 

آزمون قبلی ک سخت بود،میدونم تلاشی که لازم بود نکردم.خدا جون کمکم کن سربلند باشم،با قبول شدنم این ناراحتی مامان بابا رو جبران کنم.

8/9/96 . قطار تهران-مشهد

!...

سفر تهرانم تموم شد و روزای پر خاطره و پر از دلتنگی برام درست شد سه روز عالی کنار مطهره و هادی دوست قدیمی با معرفت چندساله من که فقط تو فضای مجازی میشناختمش ولی مهربونی و معرفتش از خیلیا بیشتر بود،از !...

  از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگرانرفتم از کوی تو، لیکن عقب سر نگرانما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردیتو بمان و دگران، وای به حال دگرانرفته چون مه به محاقم که نشانم ندهندهر چه آفاق بجویند کران تا به ک !...

 

اولین استارت جلوگیری ازیکنواخت گذشتن روزها رو زدم

باشگاه ثبت نام کردم و یکی دوساعت فارغ از همه چیز کناردوست دبیرستانم و دوستای جدید ورزش شروع کردم

راستش ایروبیک که جدی نگرفتم و فقط واسه خنده و رقصش میرم ولی بدنسازی رو مثلا جدی گرفتم :)))

 

!...

بی خوابی شبونه...خوندن همه کامنتا پیاما و شعرا...مرور روزای خوب بیرجند و دلخوشیای قشنگ اون روزا... کاش هیچ وقت اون روزا و دلخوشیاش تموم نمیشدن... دلم برای بیرجند و سرخوشیاش و حال خوبی ک داشتم تنگ شده !...

 

روح آدم را می جوند تا حرف خودشان را به کرسی بنشانند ، 

نه به عشق فکر می کنند نه به گذشته ها و یادشان نمی آید که روزی ، روزگاری گفته اند :

"دوستت دارم ..."

 

!...